zondag 25 juni 2017

Wisten jullie dat...

* Canada dit jaar 150 jaar bestaat?
* Er dit jaar daarom geen entree wordt geheven bij alle Nationale Parken in Canada?
* Dit ons ongeveer € 100,- scheelde?
* Er Chinese toeristen hebben gevraagd hoe laat de watervallen worden aangezet en wanneer de beren worden losgelaten in de parken?
* Er een parkranger vertelde dat hij 2,5 uur heeft gereden met zijn auto met kano erop om op lake Moraine te gaan kanoën en toen hij er aan kwam het lake bevroren was?
* Het voor deze tijd van het jaar slechter weer was waar we zijn geweest dan dat het er normaal is?
* De hotelprijzen er behoorlijk fors zijn?
* De benzine er goedkoop is (ongeveer € 0,84 per liter)?
* Chocolade en chips en met name verse groente en fruit er erg duur zijn?
* Er nu heel veel aan de weg gewerkt wordt en dat iedere zomer elk jaar weer?
* Werner de volgende keer wel een regenjas aan zal doen als we ooit weer eens een whalewatchtour zullen gaan doen?
* Brenda het grootste gedeelte van de foto's gemaakt heeft, met technische ondersteuning van Werner ;-)?
* Werner het plaatsen van alle foto's in het blog verzorgd heeft en Brenda alle teksten?
* We ongeveer anderhalf uur per dag bezig zijn geweest met een blogbericht?
* Er veel grote trucks, grote pickuptrucks en campers op de weg rijden? Ook hebben we er veel auto's gezien van Japanse makelaardij.
* Brenda het rijden daar helemaal niet erg vond, integendeel zelfs?
* We daarom een evt. volgende keer geen privechaufeur nodig hebben?
*  Het rijden in Vancouver echter niet altijd even leuk was, maar naar we hebben vernomen dat het openbaar vervoer daar heel goed aangepast is?
* We ook daarvoor dus geen privechauffeur nodig hebben (jammer hè..)?
* De vooraf gemaakte planning achteraf redelijk goed is gebleken?
* We nergens een slecht aangepast of vies hotel hebben gehad?
* We een volgende keer maar een paar dingetjes anders zullen doen?
* Zuid-west Canada groter, afwisselender en mooier is dan dat we van tevoren hadden gedacht?
* We heeeeeel graag nog een keer terug willen gaan?
* Dit het laatste allerlaatste bericht is van dit blog?

Terug naar huis.

De dag van de terugreis was aangebroken. Eerst bij Starbucks het laatste ontbijt met de laatste venti beker caramel macchiato voor deze vakantie genuttigd. De koffers ingepakt, uitgecheckt en de Garmin ingesteld op de Walmart Supercentre Richmond, die in de buurt ligt van het vliegveld. Alhoewel het een grote winkel was viel het assortiment ons toch wat tegen in vergelijking met de Walmarts in de VS. We hebben er niet veel gekocht en ook niet heel veel foto's gemaakt.





Vervolgens de auto ingeleverd bij Alamo bij het vliegveld. We hebben er ruim 4000 km mee afgelegd.


Toen zijn we in gaan checken bij KLM. De mevrouw achter de balie heeft ons andere plaatsen gegeven. Deze hadden veel meer beenruimte dan de plaatsen die we eigenlijk zouden hebben, dus helemaal goed!



De vliegreis verliep voorspoedig. Na het eten aan boord hebben we allebei een slaappil genomen. Bij Werner heeft deze super gewerkt en hij heeft bijna de hele verdere reis geslapen tot ik hem wakker heb gemaakt voor het ontbijt. Ik heb ook wat kunnen slapen, maar niet zo goed als Werner.









Op Schiphol stonden Ron en Evy ons op te wachten. Die hebben ons weer naar huis toe gebracht. Erg fijn! Eigenlijk zouden we ook met de trein terug reizen, maar de NS meldde op de site toen we in Canada waren, dat ze aan het spoor gingen werken. Dit zou betekenen dat we 4 keer over moesten stappen, waarvan 2 keer op een bus. Niet zo handig met rolstoel en bagage. Gelukkig wilde Ron ons wel komen halen op Schiphol.
Thuis had mam slingers opgehangen, was er in en om het huis gewerkt, stond er verse soep en gehaktballen klaar en we hebben wat "wildlife" in onze achtertuin gespot :-). Ook erg fijn!





We hebben de koffers leeg geruimd, de post bijgewerkt, Werner heeft de kwalificatie van de F1 gekeken en we hebben nog wat gegeten en even met de buren bijgekletst. Toen was de energie op. Om 21.00 sliepen we. Werner heeft redelijk geslapen. Ik was om 2:00 wakker. Gelukkig heb ik nog de komende week vrij om in het normale ritme te komen. Werner begint dinsdag weer met werken.
Hadden we al vermeld dat we een geweldige vakantie hebben gehad?
Iedereen die meegelezen heeft en/of gereageerd heeft en/of ons geholpen heeft met/tijdens onze reis:
HEEL ERG BEDANKT!

vrijdag 23 juni 2017

Granville Island, Lynn Valley Park en Stanley Park.

De laatste volle dag van de vakantie zijn we begonnen met een bezoek aan het schiereiland Granville Island. Dit gebied heeft heel veel winkeltjes, galeries, werven, restaurants en een van de grootste levensmiddelenmarkten ter wereld. De weg er naar toe was druk en chaotisch. Om 9:30 vonden we een parkeerplaats. Je mag buiten de parkeergarages, drie uur gratis je auto op een plek parkeren. Dit was voor ons precies lang genoeg. Leuk om rond te kijken!








We hadden in twee winkels foto's zien hangen die gemaakt waren in Lynn Valley Park in Noord Vancouver. We hadden hier nog niet van gehoord of over gelezen, dus op goed geluk de Garmin ingesteld en er naar toe gereden.


Daar aangekomen bleek dat ze geen rolstoeltoegankelijk pad hadden. Ik ben toen alleen een stukje er doorheen gaan lopen terwijl Werner een dutje in de auto heeft gedaan. Het is een mooi bosgebied en dan heb ik het beste gedeelte nog niet eens gezien. Er waren veel mountainbikers aan het fietsen. Dit gebied, maar ook veel andere gebieden hier, is een waar paradijs voor mountainbikers.









Op de terugweg naar het hotel hebben we nog een rondje gereden door Stanley Park. Dit was het eerste park wat we bezocht hebben deze vakantie en nu dus ook het laatste.






Voor het laatste avondmaal zijn we in het hotel gebleven. Werner had lam en ik had zalm. Het was heerlijk!
Morgen kunnen we uitslapen. We moeten om 11:00 hier uitgecheckt hebben. Dan hebben we ruim de tijd om de auto volgetankt in te leveren en in te checken bij KLM. Dan worden de langste kilometers aan één stuk van de vakantie gemaakt en hoef ik niet te sturen. Lekker relaxed. Het laatste bericht op dit blog zal vanuit Beringe gemaakt worden.

donderdag 22 juni 2017

Elk/Beaver Lake Regional Park en met de ferrie terug naar Vancouver.

Na het Amerikaans ontbijt in het hotel, hebben we de auto weer volgeladen, even bij de Dollarama (vergelijkbaar met de Action, maar dan mega groot) wat te drinken gekocht en zijn we richting terminal gereden in Swartz Bay. We hadden net een half uurtje over wat we hebben gespendeerd aan een wandelingetje bij Elk/Beaver Lake. Om nog iets anders te gaan doen zou teveel tijd in beslag nemen, aangezien we ons zeker om 12:00 gemeld moesten hebben voor de ferrie, die om 13:00 geboekt was voor ons. Elk/Beaver Lake lag op de route. Het was er nog heerlijk rustig.



Er zaten wat vissers, er waren mensen aan het joggen en honden aan het spelen. We hebben er nog een Amerikaanse zeearend gezien. We wilde deze nog vastleggen op de digitale plaat, maar voordat we de lens gewisseld hadden, was hij vele meters hoger de lucht in. Mooi om te zien hoe zo'n dier alleen door het spreiden van z'n vleugels zo'n grote hoogte kan bereiken, zonder inspanning. Er waren ook reigers.


We hebben de route vervolgd naar Swartz Bay. Rond 11:40 arriveerden we er. De ferrie van 12:00 moest nog vertrekken en omdat deze nog niet vol zat, konden we nog mee. Fijn! We kregen een parkeerplek helemaal achter op het dek toegewezen, waar geen enkele auto langs of achter ons stond. Werner had alle ruimte om uit te kunnen stappen. De vaarroute was veel mooier dan de heenreis naar Vancouver Island. We hebben geen walvissen of orca's gezien, maar wel veel eilandjes en het was lekker zonnig. Deze ferrie was groter, nieuwer en mooier dan de vorige.










We hebben nog een heel tijdje met een man gesproken wiens moeder een Nederlandse was en hij zelf heeft toen hij zes jaar oud was 9 maanden in Nederland gewoond. Inmiddels is hij met pensioen. Zijn Nederlands was erg goed. Hij vertelde over het leven in Canada, wij over het leven in Nederland.
De tijd vloog voorbij en zo'n anderhalf uur later reden we weer op het vaste land van Canada. Hoe dichter we in de buurt van Vancouver kwamen, hoe drukker het werd op de weg. Pfff, als je zo toch elke dag van je werk naar huis toe moet rijden.. Tientallen stoplichten die niet op elkaar afgestemd zijn, mensen die voor je rijden en af willen slaan, maar dat door tegemoet komend verkeer niet kunnen waar je niet voorbij kunt en dan van die toeristen die niet precies weten waar ze moeten zijn en hoe het verkeer werkt (net zoals wij, haha).. Verder zijn ze hier op veel plaatsen aan de weg aan het werken. Na veel geduld en een hoog noodzakelijke sanitaire stop, kwamen we rond drieën aan bij het hotel. Het is hetzelfde hotel als waar we eerder hebben geslapen. We hebben nu een andere kamer.
Nadat ik de koffers op de kamer gezet had, zijn we doorgereden naar de plek waar we die avond zouden eten. Toevallig was deze eetgelegenheid gevestigd in een casino en zijn tot 22:00 daar gebleven. Helaas niets gewonnen en enkele dollars daar achter gelaten, maar we hebben ons goed geamuseerd. Het is nu 23:00 geweest. Werner ligt al bijna te slapen en dat ga ik ook doen. Morgen is onze laatste volle dag in Canada en die willen we nog volop benutten.